Online again...

Goeiemiddag allemaal!

Daar ben ik weer! Allemaal goed weekend gehad? Weer druk begonnen met school/stage/werk? Goedzo!

Ik heb een lekker weekend gehad... Even goed bijgekomen van de feestdagen. Vrijdagavond ben ik met wat vrienden van het ziekenhuis in Hotel Mutiara wat gaan drinken, was natuurlijk weer gezellig en leuk om ze weer te zien in het nieuwe jaar! Toen ik thuiskwam, rond 23.30u, was iedereen hier een beetje aan het relaxen. Filmpjes kijken... Ik heb vanuit Jakarta namelijk een stapel DVD's meegenomen. Dus ik heb m'n comfie outfit aangetrokken en ben er gezellig bij gaan zitten. Gingen we een horrorfilm kijken... Moet je net mij hebben, ik kan echt niet tegen horrorfilms. We gingen The Ring kijken. Je weet wel: "Seven days...". He Djeka? Hahah... Anyway, tante Paulien, Melissa (dochter van tante Paulien), Sofietje (dochter van tante Helen, zus van tante Paulien) en ik gingen met z'n vieren The Ring kijken. Voor de leuk had Sofietje alle lichten uitgedaan. Tijdens het film kijken besloot tante Paulien om de deuren maar dicht te doen... Ik zat natuurlijk met een kussen voor m'n gezicht... Tijdens het filmkijken viel er plotseling hier thuis is, maar niemand wist wat het was! Schrikken natuurlijk, schijtluizen bij elkaar hahaha...! Niemand durfde op te staan om te kijken wat er was... Later bleek dat er iets van de wandversiering was gevallen... Ho0o0o0oh... Dongol! hahahaha Nadat de film afgelopen was, vonden we het wel een goed idee om een vrolijke film op te zetten, voordat we gingen slapen. Maar ondertussen was het al zo laat, dat we na 10 minuten de film hadden afgezet om te gaan slapen. Melissa met lamp aan en deur open, en Sofietje ook deur open. Ik had eerst m'n deur dicht. Maar ik slaap met de ventilator aan - anders is de warmte niet te verdragen -, waardoor mijn kamerlamp een beetje ging schommelen en de gordijnen naast mij gingen bewegen... Je raadt het al: ik heb de deur open gezet! Ik hoorde ook allemaal rare geluiden, dus ik heb muziek van m'n gsm zacht opgezet, zodat ik in slaap zou vallen hihi.. Schijtluis he?

De volgende dag was het uitslaapdag... Om half tien werd ik pas wakker. Hier is dat echt uitslapen, want hier staat men normaal rond 5.30u op. Maar ik was niet de enige... Na het douchen weer een film gekeken met Sofietje en Melissa en daarna was het middageten klaar... aanschuiven dus! Haha... wat een leven. 's Middags ben ik met Richenel (zoon van tante Paulien), Melissa, Sofietje en David (vriend van Richenel) naar Namalatu, naar het strand, gegaan. Daar aangekomen was Jona (zoon van tante Helen) er al... Het weer was bewolkt, maar het was wel warm. Benauwd. Dus aan het strand was het lekker uitwaaien. Tuurlijk hebben we rujak gegeten en kelapa muda gedronken. Dat is een must als je hier naar het strand gaat haha...! Toen wij aan het strand zaten, had het flink geregend en gestormd in Kusu Kusu. De wegen waren nat en overal lagen bladeren en takken. Achteraf bleek dat er meerdere plaatsen waren waar noodweer geweest was. Wij hebben op 't strand alleen even wat miezerig weer gehad, maar that's it. Hadden wij ff geluk...

's Avonds ben ik wezen uit eten met tante Paulien & oom Anies, tante Helen & oom Huy (zus en schoonbroer van tante Paulien), tante Nona & oom Ade (gemeentesecretaris van Ambon en haar man) en oom Jim Penturi. Oom Jim is in Nederland onder de Molukkers bekend als journalist van het Molukse maandblad 'Marinjo'. Oom Jim is hier een tijdje om ook onderzoeken te doen, projecten te bekijken en interviews te houden. En nee, ik ben niet geinterviewd!! Bij Hotel Mutiara hebben we frieten met steak gegeten... voor de afwisseling. Lekker... Met Amboneze muziek op de achtergrond: Berapa pulu tahun laaaluuuu... Adoe eee, die man achter 't keyboard viel volgens mij zelf bijna in slaap van de sloomheid van de liedjes... Meh good, was wel gezellig. Na het etentje zijn we nog op het buitenterras van het hotel wat gaan drinken. Ik had - hoe toepasselijk - Pisang Ambon. Wel gemixt met orange juice. Had 't nog nooit eerder gehad, maar was wel lekker. Of het Pisang Ambon asli was, weet ik niet...

Om 23.30u ging het terras sluiten, dus gingen we terug naar huis. Op de terugweg naar huis, was het overal wel errug donker. Lampu mati (stroomuitval)! We kwamen thuis aan in een huis vol met kaarsen. Was overigens wel heel gezellig. Daar nog wat gedronken, de foto's van de avond bekeken en toen lekker gaan slapen...

Pfffiew... dit bericht is weer lang... M'n stageverhalen bewaar ik voor de volgende keer!

groetjes & dikke kus,
salam & cium manis,

dari Kota Ambon yang paleng manis eeee!

AHAAAAIIEEEEE!