Ziekenhuis part I

Datum 13 maart 2011
Tijd 22.28u AMQ tijd (14.28u NL tijd)
Locatie Golden Palace Hotel, Soya
Status verzadigd
Energie laag

Selamat malam waktu Ambon samua!

Hier weer even een berichtje uit het zonovergoten en ontieglijk warme Ambon!

Gisteren zijn we na een reis van bijna 30uur eindelijk aangekomen in Ambon. Maar niet zonder de nodige uitdagingen en hindernissen..!
Het begon allemaal in Jakarta. Toen we daar arriveerden moesten we bij de transferbalie onze boardingpasses voor de vlucht van Jakarta naar Ambon halen. Onze transittijd was een uur, dus je zou denken dat dit makkelijk haalbaar is. Nahh.. in theorie dus.. Voordat we het vliegtuig uit waren, waren we al een kwartier verder.. Kwamen we bij de incheckbalie, stond er een rij van hier tot ginder.. Dachten we eindelijk richting het vliegtuig te kunnen, bleek dat ze onze bagage in Jakarta eruit gehaald hadden en niet automatisch op de vlucht naar Ambon gezet hadden! Of we die bagage even wilden pakken en zelf bij de balie voor de doorvlucht naar Ambon wilden inchecken.. Ten eerste is dit niet onze taak, maar ok. Nu hoeft dit geen probleem te zijn, maar wel als je 30 tassen/koffers aan bagage hebt en nog 5 minuten om naar het vliegtuig te gaan! En dan moet je eerst met al je spul door de douanepoort beneden, dan naar de incheckbalie de ruimbagage weer inchecken, de trap op rennen (2 etages), weer door de douane en dan nog 500m naar het vliegtuig toe!! HALLOO, ook welkom in Indonesie! Vertellen ze even leuk dat als we de vlucht niet halen, we een hotelovernachting van hun krijgen en dan met de eerstvolgende vlucht de volgende dag naar Ambon kunnen..! IK DACHT HET NIET!! Dan maar eerst vloeken, rennen, rennen, rennen als een idioot.. Met z'n elfen! Zag er wel komisch uit door de drukke hal van Jakarta, allemaal sloffende mensen en 11 hard rennende Europeanen met rugzakken en trolleys! Hahahahaha! Ik knalde zowat tegen al die mensen aan en ondertussen maar 'permissie, permissie' roepen.. Gelukkig niet voor niets, want we hadden de vlucht gehaald!
Kwamen we er in het vliegtuig achter dat we ook 'even' in Ujung Pandang gingen stoppen en dan pas zouden doorvliegen naar Ambon. Dit betekent dus een uur langer onderweg. Ach ja, het belangrijkste was dat we ons vliegtuig hadden gehaald.

's Middags om 16.00u (lokale tijd) landden we eindelijk op Pattimura Internasional Airport, Ambon. Ondanks de tropische plensbui als welkom, voelde het echt heeeeeeerlijk om weer thuis te zijn! De lucht, de geur, de natuur.. echt lekker voelde dat! Vertrouwd en relaxed, zo moe als ik eigenlijk was. Die moeheid voelde ik ineens niet meer. Met een busje werden we opgehaald en naar onze verblijfplaats gebracht: de Bapelkes, een soort hostel naast het ziekenhuis waar we 2 weken zouden werken. Daar aangekomen, helemaal uitgeteld, kregen we kamers aangewezen die helemaal niet zo relaxed waren. Integendeel: de wit/bruin/groene schimmel zat tot bijna een halve meter van de grond op de muren! GATVUR! 'Hier gaan we dus echt niet slapen!', dacht ik. Maar dat moest dan natuurlijk nu weer geregeld worden en iedereen was bekaf. Nou jammer dan, mevrouw de coordinator, dat is jouw taak. Mijn taak dus. Meteen die mobieltjes weer tevoorschijn toveren en bellen maar. Een aantal telefoontjes en bijna twee uur verder was het dan eindelijk geregeld: we kregen een hotel. Pfiew. Nu allemaal eten en om dat maar goed te doen, mochten we lekker bij tante Paulien en oom Anis in Kusu2 eten, waar we nasi kuning met ikang goreng kregen! Das een beter welkom ;) Uiteindelijk gingen we eindelijk om 21.30u naar het hotel: Golden Palace, een nieuw hotel midden in Ambonstad.
Dit hotel is perfect: mooie, nette kamers, hele goede service, lekker eten en vriendelijke mensen. En helemaal mooi: gratis wi-fi! Who would've thought in the middle of Ambon there'd be free wi-fi! :D Nadat we een beetje bijgekomen waren in de lobby van het hotel, zijn we eindelijk lekker gaan slapen. Ik sliep als een blok!

We hadden afgesproken dat we eerst even goed zouden uitrusten, voordat we morgen (vandaag dus) naar het ziekenhuis zouden gaan.
Rond het middaguur kwam oom Anis met een busje om ons op te halen en alle spullen voor het ziekenhuis. Van vorig jaar hadden we nog materialen, die opgeslagen stonden in de gudang van tante Paulien en oom Anis. Ook deze spullen zijn met een vrachtauto naar het ziekenhuis gebracht. Dat was dus allemaal netjes geregeld. In het ziekenhuis was... - wordt vervolgd -