Kabar dari Ambon

Hallo allemaal!

Eindelijk weer een berichtje vanuit de Gordel van Smaragd!

Op dit moment zit ik op de laptop van tante Paulien in Kusu Kusu, in Ambon. Eergisteren ben ik weer in Ambon aangekomen, vanuit Makassar. Ik zal maar van voorafaan beginnen ;-)...

Goede Vrijdag 10 april ben ik vanuit Jakarta naar Makassar (Sulawesi) gevlogen. In Makassar werd ik opgewacht door mama tua Paulina (oudste zus van mijn moeder) en haar dochter Nira. Mama tua had ik al 12 jaar niet meer gezien en Nira had ik nog nooit ontmoet..
Mama tua herkende ik al van ver; ze lijkt als 2 druppels water op mijn oma! Het was vertrouwd om haar te zien.
In Makassar kwam Sofietje vanuit Ambon een uur later aan. Sofietje zou met me meegaan naar Toraja, het gedeelte van Sulawesi waar mijn oma (moeder van mijn moeder) vandaan komt. Tevens zou mama tua meegaan. Mij was verteld dat je met de auto 8 uur moet reizen van Makassar naar Toraja...! OEH.. Maar dat had ik ervoor over...
De dag van aankomst hebben mama tua, Nira, Sofietje en ik een nacht in Makassar geslapen in hotel Pantai Gapura, midden in de stad. Een mooi, goed verzorgd hotel met alle faciliteiten zoals we die van een goed hotel gewend zijn. Inclusief zwembad, hoewel we helaas geen tijd hadden om deze te gebruiken.

De volgende ochtend vertrokken we om 08.30u richting Tana Toraja. Nira zouden we onderweg in Barru afzetten, waar ze woont. Mama tua zei dat Barru 2 uur rijden is van Makassar, maar we hadden 3 uur gereden voordat we er aankwamen. Gelukkig zijn de wegen die kant op goed begaanbaar.
In Barru wachtten papa tua en Laurens, de kleinzoon, op ons. Laurens, die zichzelf Oyen noemt, is een ventje van 2,5 jaar, 15 kg en lekker flink is! Gemes! Hoge knijpfactor ;-) hahaha
Niet veel langer nadat we Nira hadden afgezet zijn we doorgereden, want we hadden nog een lange weg te gaan. Na een paar uur kwamen we aan in een gedeelte van Barru dat Kupa heet. Hier is een mooi restaurant aan de kant van het water, genaamd Kupa Beach Restaurant. Hier hebben we gelunched; ikan bakar! Sadaaap! Ook hebben we hier even kunnen uitwaaien.
Onze reis zette zich voort.. Vanaf dit gedeelte gingen we alleen maar bergop. Maar niet zomaar bergop; jalanan taputar2! Men waarschuwt niet voor niks dat je kotsmisselijk wordt als je naar Toraja wilt met de auto... Mama tua had gelukkig uit voorzorg vanalles meegenomen, van Salonpas tot plastic zakjes. En maar goed ook, want Sofietje had zeker 8 zakjes volgekotst! Lekker dan! Ik had gelukkig nergens last van, terwijl ik normaal snel wagenziek ben.

We reden door gebieden met plaatsnamen als Pare-Pare, Enrekang en Makale. Onderweg stopten we bij een restaurantje dat uitzicht gaf op een bekende berg: Gunung Wanita... Genoemd naar hetgeen waar ze op lijkt ;-) Mama tua noemt het Gunung Popo.. Lekker hoor! Mie Goreng eten met uitzicht op Gunung Popo! Whahahahaaa
Na Gunung Popo reden we steeds verder en hoger de bergen in. Sofietje had ondertussen alle genuttigde maaltijden in de meegenomen plastic zakjes gespuugd... Kasiang!
Voordat we naar het hotel gingen, kochten we onderweg nog vruchten voor familie. In Toraja heeft oma nog een jongste zus wonen, met kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. En de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van haar broer wonen er ook nog. Ik kan natuurlijk niet naar Toraja gaan en geen familie bezoeken. Dus heeft mama tua me naar hun huizen gebracht en me met ze laten kennismaken.
Hier zijn we niet al te lang gebleven, want naar het hotel was nog 2 uur rijden!

Uiteindelijk kwamen we na een reis van 13 uur in hotel Marante aan! Pfffff... we waren doodop! Na een welkomsdrankje en welkomsmassage hebben dan ook gedouched en zijn we als een blok in slaap gevallen!

Na het ontbijt zijn we om 09.00u begonnen met de tour door Toraja. De chauffeur die ons van Makassar naar Toraja had gereden, was ook onze chauffeur en gids in Toraja. En hij bleek nog familie te zijn ook! De ochtend gaf hij ons een rondleiding door Toraja Selatan, Zuid-Toraja, waar we de cultuur en gewoonten van Torajanezen hebben bewonderd. Toraja staat in eerste instantie bekend om de paalwoningen met de kromme daken. Deze zijn oorspronkelijk gebouwd door de voorouders. Aan de voorkant van elke woning hangt een beeld van de kop van een stier. Men houdt hier ook stieren. Ze worden eerst goed verzorgd en als er een feest is, wordt het beest opgegeten, de huid wordt gedroogd om het leer te gebruiken en de horens van de stier worden aan de voorkant van de paalwoning opgehangen. Hoe meer horens, hoe vaker een feest is gehouden, hoe rijker de mensen zijn. In Toraja leeft men schijnbaar om te feesten. Zelfs bij een overledene wordt gefeest. Het lijk wordt gewoon thuis bewaard, totdat er genoeg geld gespaard is en alle familie in staat is om te komen. Een Torajaneze begrafenis is eerder een feest dan een triest gebeuren.
We hebben ook Torajaneze begraafplaatsplaatsen bezocht. Als iemand overleden is, wordt deze in een bewerkte houten kist gestopt en in een grote rots begraven. Dus niet onder de grond, zoals wij dat kennen, maar in een hele grote rots. Families bij elkaar. Voor de plek waar de persoon begraven is, wordt een evenbeeld van deze persoon geplaatst, zodat je weet wie er ligt. Oude lijken, waarvan alleen nog botresten over zijn en van wie men niet meer weet wie het zijn, worden gewoon op een stapel gegooid. Resultaat: gestapelde doodskoppen...
Naast deze graven hebben we een baby begraafplaats bezocht. Prematuurtjes die overleden zijn, worden in Toraja begraven in de stam van een boom.
Aparte cultuur, aparte gewoontes, maar heel indrukwekkend. Ik heb dan ook weer genoeg foto's geschoten! Helaas is de internetverbinding hier te traag om foto's te uploaden, dus die zullen jullie een andere keer pas kunnen bekijken.

Na de lunch in Restaurant Celebes, hebben we Toraja Utara, Noord-Toraja, bezocht. We zijn helemaal de bergen in gereden, tot we op een gegeven moment uitzicht hadden op een ontzettend groot en uitgestrekt gebied met allemaal Sawa's... Zo mooi! Ook deze foto's kunnen jullie een andere keer bewonderen.

De dag erna zijn we 's ochtends om 08.00u weer teruggereden richting Makassar. Mama tua hadden we onderweg in Barru afgezet.
In Makassar hebben Sofietje en ik eerst 's avonds de mall bezocht ;) en hebben weer in hetzelfde hotel overnacht. De volgende ochtend vlogen we om 09.30u van Makassar naar Ambon.

Mijn verhaal is nu alweer zo lang, volgende keer komt Ambon weer aan bod!

SalaManiS!